La Cicala in concert – “Napels 1759” – Stichting Duyschot Concerten – zaterdag 8 april 2017 – 16:00 uur
 | Na een opmerkelijk hoogtepunt in zijn repertoire in de jaren 1720 en ’30, kwam de blokfluit in het midden van de achttiende eeuw minder in de belangstelling. Een belangrijk referentiepunt, de laatste publicatie van G. Ph. Telemann voor de blokfluit was in 1740. Maar hier en daar werd het instrument toch in het land der levenden gehouden: C. Ph. E. Bach schreef zijn triosonate Wq. 163 (gedateerd 1755) voor de merkwaardige combinatie van basblokfluit, altviool en continuo; J. J. Quantz acht zijn Op. 2 duo (gepubliceerd in 1759) ook geschikt voor de blokfluit; zelfs C.M. von Weber nam blokfluiten op in “Empfanget hier des Vaters Sagen” (van “Peter Schmoll und seine Nachbarn”, geschreven in 1801-2). |
Na een opmerkelijk hoogtepunt in zijn repertoire in de jaren 1720 en ’30, kwam de blokfluit in het midden van de achttiende eeuw minder in de belangstelling. Een belangrijk referentiepunt, de laatste publicatie van G. Ph. Telemann voor de blokfluit was in 1740. Maar hier en daar werd het instrument toch in het land der levenden gehouden: C. Ph. E. Bach schreef zijn triosonate Wq. 163 (gedateerd 1755) voor de merkwaardige combinatie van basblokfluit, altviool en continuo; J. J. Quantz acht zijn Op. 2 duo (gepubliceerd in 1759) ook geschikt voor de blokfluit; zelfs C.M. von Weber nam blokfluiten op in “Empfanget hier des Vaters Sagen” (van “Peter Schmoll und seine Nachbarn”, geschreven in 1801-2).
