Bekijk hier het hele jaarprogramma van de Stichting Duyschot Concerten. Ook de contactadressen en overige informatie zijn daarin opgenomen.

Rien Donkersloot
Rien Donkersloot studeerde orgel aan het Rotterdams Conservatorium bij Bas de Vroome en Ben van Oosten. In 2008 studeerde hij hiervoor summa cum laude af. Tevens behaalde hij het diploma kerkmuziek. Rien is ook beiaardier. In 2011 studeerde hij cum laude af. Hij won diverse prijzen op beiaard en orgelconcoursen in binnen- en buitenland. In september van 2016 won hij het internationale Beiaardimprovisatieconcours in Breda; in juni 2017 won hij de 2^e prijs op het Int. Beiaardconcours in Springfield (VS).
Rien is organist van de St.-Joriskerk in Amersfoort en de Laurentiuskerk te Mijnsheerenland. Daarnaast is hij stadsbeiaardier van Haarlem en Goes en gemeentebeiaardier van Ridderkerk. Hij is docent aan de Nederlandse Beiaardschool in Amersfoort  en hij heeft een uitgebreide concert- en lespraktijk. Daarnaast is hij actief als (koor)begeleider.
Van zijn spel verschenen diverse cd’s, die in de pers zeer positief werden ontvangen.
Bij dit concert speelt Rien diverse orgelwerken uit de Barok, o.a. van Buxtehude en Kuhnau.

Voxtet
Vocaal ensemble Voxtet bestaat uit acht zangers uit Amersfoort en omgeving. Het ensemble werd in 2010 opgericht om kleinschalig te kunnen werken aan samenklank en interpretatie. Het repertoire varieert van vroege barok tot hedendaagse klassieke muziek en close harmony. De zangers zijn actief  in diverse andere koren en ensembles. De muzikale leiding is in handen van sopraan Lydia Liefting. Het ensemble wordt regelmatig muzikaal gecoacht; de afgelopen jaren werden workshops gevolgd bij onder meer Ton Koopman, Ab Weegenaar en Bas Ramselaar. Voor de zangers is plezier in het musiceren – naast zorgvuldigheid en muzikaliteit – zeer belangrijk. Het ensemble hoopt dit plezier ook over te dragen op het publiek.
Voxtet zong bij dit concert een aantal liederen uit Renaissance en Barok, o.a. Tallis, Purcell, Kirnberger , maar ook een werk van Johannes Brahms: ‘Warum ist das Licht gegeben’.

Het is een koude, maar zonnige zaterdagmiddag. De februarizon laat de glas-in-lood ramen van de Dorpskerk fonkelen en het publiek komt met rode wangen van de kou binnen. Maar daar is het lekker warm, dus de jas kan uit en dan kunnen we genieten van een uur muziek. En wat voor muziek! Lisa Franken is een begenadigd musicus die allerlei klanken aan haar instrumenten kan ontlokken. Ze komt uit een muzikale familie en is cum laude afgestudeerd aan maar liefs drie conservatoria: Maastricht, Keulen en Brussel. Het concert wordt geopend met de vijfde cellosuite van Bach, “de grote Johann Sebastiaan”, zoals ze hem aankondigt. Ze heeft al verteld dat deze zes cellosuites tot haar favoriete muziek horen. Daarna Beethovens ‘Mondscheinsonate’. Lisa vertelt het publiek dat Beethoven deze sonate schreef toen hij net had gehoord dat hij doof zou worden. Na de stemmige akkoorden van het eerste deel komt zijn wanhoop tot ons in ongelofelijk snelle passages die Lisa’s geweldige techniek goed laten uitkomen. Onze tijdreis gaat verder met de Romantiek: de bekende Impromptu nr 3 van Schubert: een heel mooi, lyrisch stuk. Daarna voor velen (en zeker ook voor mij) een onbekend stuk van een onbekende componist: een sonate voor cello van de Belgische componist Eugene Ysaye. Verrassend mooi! Dan gaat Lisa weer achter de piano zitten voor een werk van Maurice Ravel ‘Jeux d’eau’(Waterspelletjes). Een sprankelend stuk, waarbij de mooie klanken van de piano goed uitkomen. We horen het water spetteren en kabbelen. En dan tot slot een andere grote liefde van Lisa (naast Bach): Astor Piazolla, de man die de Argentijnse tango wist op te tillen van dansmuziek naar de klassiek-moderne muziek. En ongelofelijk, wat vliegen Lisa’s vingers hier weer over de toetsen. Wat een vuur, wat een ritme, wat een virtuositeit! Dank je wel, Lisa Franken, voor een prachtig concert.

Cor Ardesch, de organist van de Grote Kerk in Dordrecht,  is zeer bekend en geliefd in onze contreien. Dat was zaterdag 20 januari goed te merken, want de Dorpskerk was bijna geheel gevuld. En het publiek is niet teleurgesteld, want wij zijn deze middag verwend met een schitterend orgelconcert. Het concert had een symmetrische opbouw, zo legde Cor aan ons uit: eerst een Praeludium van Buxtehude (BWV 150), daarna een Magnificat van de minder bekende barokcomponist Weckmann, gevolgd door de bekende Triosonate van J.S. Bach. Na dit werk stond ons een weer Magnificat te wachten, maar nu van de hedendaagse componist (en leraar van Cor Ardesch) Bert Matter. Het concert werd afgerond door weer een Praeludium van Buxtehude, ditmaal BWV 149.

Het mooie Duyschot-orgel opende met de overweldigende introductie van het Praeludium in g. Na Buxtehude was de beurt aan zijn iets oudere tijdgenoot Matthias Weckmann, barokcomponist uit dezelfde Noord-Duitse school. Daarna mochten wij genieten van de prachtige, ingetogen Triosonate van J.S. Bach. Bach had een groot gezin, waaronder een aantal zeer talentvolle zonen die later eveneens componist zouden worden. Heel bekend zijn Carl Phillipp Emanuel Bach en Wilhelm Friedemann Bach. Voor de laatste schreef de vader eerst de bekende ‘Acht kleine Präludien und Fugen’ en later deze Triosonate, die gerekend wordt tot de mooiste weken van Johann Sebastian. Het Magnificat van Bert Matter bestaat uit 12 onderdelen, alle met een heel verschillende orgelzetting/orgelstemming. Cor kreeg hier de gelegenheid om verschillende facetten van het orgel aan ons te laten horen. Tot slot speelde Cor van Buxtehude het prachtige Praeludium in g mineur, BWV 149. Een terecht bekend en dikwijls gespeeld werk  van deze componist.